Yillarca guneşin gölgesinde biz
Hayat var sanıp yaşamışız hep
Kesince gölge veren agacları biz
Yaşamı unutmaya oldu bu sebep...
Oysa tüm ağaclar nefes sunardı
Kuşlar dallarında hakkı anardı
Topraga rahmet yagar kanardı
Biz ve bir olmaya bunlardi sebep...
Bir agac mutluluk nese saçardı
Binlerce çesit cicek açardı
Yuva olur yer olur kuslar uçardı
Var olmasına bu dünyanin sebep...
Kestik yiktik simdi virane yaptik
Yuz katli binalar yollara taptik
Yolumuzdan iste boylece saptik
Kendi ellerimiz bunlara sebep..
Fazilet özcan
Kayıt Tarihi : 21.2.2019 11:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fazilet Özcan](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/02/21/gunesin-golgesi-9.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!