Güneşin esmerleşen teninde yazdım
Hasret dolu yalnızlığımı..
Sevdamı anlattım
Her bir ışık demetinde..
Süzülürken buluttan,
Coşkusunu anlattım yüreğimin..
Tutkumu yükleyip o buluta,
Sevdaya hasret diyarlara gönderdim..
Ölümü yazdım,
Parşömen kağıdı inceliğindeki duvara..
Güneşsiz kalıp ölüme nasıl boyun eğdiğimi..
Ve hayatımın güneşi olmanla dirildiğimi...
(Bostanlı, 17.03.2002)
Dilek KesginKayıt Tarihi : 26.7.2005 11:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!