kurumaya yüz tutmuş
gözyaşları biriktirdim
güneşin geviş getirmesidir
sizin “gece” dediğiniz
güneşin ellerinden tut
yürüyüşe çıkardığım
bulutlar ağlamaya gittiler
güneş, tükürdü yıldızları suratıma
yatağımda yıldızlar. yatamıyorum
güneşin ellerinden tut
ölüler konuşamaz
seslerini emzirir geceleyin
pazenlik şiir aldım
allı morlu etek dikeceğim
güneşin ellerinden tut
eskil fotoğraflarımı yırttım
düşümde tabutumu
taşıyan üç beş kişi gördüm
yorgunluğumu bilen yok
güneşin ellerinden tut
güneş batıyor. yakamoz oluyor gözyaşlarım
kağıt gemileri yüzdürüyor çocuklar
artık şiirleri beyaz mürekkeple yazıyorum
gecenin içine içine işliyorum dizeleri
güneşin ellerinden tut;
yeter!
saçına yaldızlı tokalar tak
mavilerini ve kırmızılarını giy
sokağa çık, ben uyumaya gidiyorum.
Kayıt Tarihi : 15.9.2018 15:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!