Güneş ufuktan doğdu doğacak
Mutluluk beni, boğdu boğacak
Güneş ufukta sanki altın portakal
Güneş ne olursun öylece orda kal
Güneş karabulutları kovup ak eyledi
Doğuşuyla latifelerimize apak eyledi
Eyledi-eyledi her şeyi ne güzel eyledi
Gündüzleri gecelerden daha ak eyledi
Doğuşuyla sevinç/neşe dolar içimize
Batışıyla hasret, çile dolar kalbimize
Senin tükenmez yakıtın nurun kimden
Senin intizam ve nizamın acep kimden
Seninle olduğumuzda, ufkumuz sanki derya olur
Seninle olmadığımızda, ufkumuz sanki kuyu olur
Seninle olduğumuzda elimiz kolumuz iyi iş yapar
Sen hiç doğmasaydın, bütün cisimler ne iş yapar
Hey kul, aç gözlerini bak güneş ufuktan doğuyor
Sen de gör Güneş gece karanlığını nasıl kovuyor
Tüm varlık, onu görünce sanki yeniden doğuyor
Onun gelişiyle tüm cisimler mutluluğa boğuluyor
Aah, hep sensizliğin hasretini çekiyoruz geceleri
Uykumuz kaçıyor, şiirlerimizi döküyoruz hecelere
Sen olmasaydın her şey çok soğuk gelirdi bizlere
Gece gibi gündüzün de karanlıkta bırakma bizleri
Her batışında, ya bir de dönmezsen deyip üzülürüz
Seni görmezsek, öksüz/yetim çocuk gibi büzülürüz
Ne olur, sakın gidip de geriye dönmemezlik yapma
Bizleri, anasız babasız gibi yetim ve öksüz bırakma
19.07.2001-10:45
Bayram TuncaKayıt Tarihi : 8.8.2001 11:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!