Güneşi eskittiler kapıların eşiğinde
Gözlerimin en derinine saplandı;
Parıltıların en kimsesiz soluğu.
Kapılar kapanırken ezildi doğumu güneşin
Sesler nefessiz kaldı toz toprakla süpürülürken gece
Gecenin bittiği yer gün doğumu değildi ki
Çünkü Sahipsiz kalan güneşin gözlerini kimse takmak istemedi
Kendi gözlerinin yerlerine…
Kayıt Tarihi : 7.10.2009 16:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!