Vurgunum yalnızlığa;
Sessiz düşüncelerin kuytusuna.
Açmış simsiyah gülleri koynunda,
Bir demet sun, Allah aşkına!
Kıpırdaşan yıldızlarına laf atmam,
Korkma, sırrını ortaya koymam.
Uluyan kurtlardı, ben değil!
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta