Güneşin Bize Borcu Var

Yoksullar bir parça ekmek bulmazken
Şerefsizler gününü gün ederken
Ben evsizlere, işsizlere yandım
Garipler gözyaşlarını dökerken

Irgat ekmeğin peşinde koşuyor
İçimde ki yanan ateş üşüyor
Yıllardır, muradıma eremedim
Dünyam zindan oldu! Güneş doğmuyor

İsyanım hüzne düştü, çığlığım dile
Feleğe boyun eğmem bile, bile
Hüzünler diyarında perişanim
Yine aynı dert yine aynı çile

Yaşama kurulmuş birçok zulmü var
Şu şaşıran zor günlerde ahım var
Yoldaş bütün gücünle bekle beni
Doğmayan güneşin bize borcu var

Her gün isyandayım ben isyanlarda
Şu Adana'larda, İstanbul'larda
Aynı acıları çekiyoruz biz
Tüm tarlalarda ve fabrikalarda

Mehmet Çobanlğlu
07.02.2025
İstanbul