GÜNEŞİN BİLE ÜŞÜDÜĞÜ ŞEHİR ERZURUM
Kış gelince sarkar buzlar salkım saçak
Soğuktur,ama insanı sıcak mı sıcak
Garibana,mazluma,misafire açar kucak
Güneşin bile doğarken üşüdüğü şehir Erzurum.
İnsanı candır,kandır,tam bir insandır.
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta