Geçen gün sandalıma bindim ve açıldım. Arkamı döndüğümde hiçbir şeyi göremeyecek kadar uzaklaştım sahilden. Tıpkı senin benden uzaklaştığın gibi…
Eyvah! .. ufukta güneş batıyor. Vaktim çok az geriye dönmek için. Eğer güneş batmadan dönemezsem karanlığın içinde kaybolurum. Denizin ortasında fazla kalamam. Yaşamak için geri dönmem lazım. Eğer geriye dönemezsen ölürüm. Aynı şekilde sende gittiğin yerlerde fazla kalamazsın. Yaşamak için bana geri dönmen gerek. Eğer dönemezsen yaşarken ölürsün. Hayallerin yıkılır, ümitlerin kaybolur, yaşamak azap olur. Ben geri dönüş yolumu biliyorum. Yaşamak istiyorum ve bu yüzden geri döneceğim. Sende yolunu biliyorsun. Eğer yaşamak istiyorsan ben burada güneşin battığı yerdeyim…
Isparta, 2004
Muhammed GacarKayıt Tarihi : 9.4.2005 23:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muhammed Gacar](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/04/09/gunesin-battigi-yerdeyim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!