Güneşin Battığı Yerde

Sızar dallarından gecenin gölgesi
Duyulur uğuldayan rüzgârın sesi
Elemler içinde öyle yalnızım ki
Ağlar ruhum güneşin battığı yerde
*
Bağırır gönlüm duyuramaz sözleri
Söner de gider perde perde özleri
Düşer kalır kuyu bir yerde gözleri
Bakar gider güneşin battığı yerde
*
Şu gönülüm sever, yardan biçaredir
Ağu içer, baştan ayağa yâredir
Duymaz olur mecnun gibi avaredir
Umut biter güneşin battığı yerde
*
Ne başı bulutlarda bir yar bulunur
Yakın uzağa, uzak yakın konulur
Yürek yangınından şerbetler sunulur
İçip düşer güneşin battığı yerde
*
Gönül kıvılcımlarım ak şimşek gibi
Yar sevenin onuru hep tutsak gibi
Yıllarca anlatılır bir destan gibi
Söz edilir, güneşin battığı yerde
*
KM - 030505