Güneşin Alevden Örülmüş Saçları

Güneşin türküsünü söyledim dağ başlarında.
Alevden örülmüş saçlarına tutundum,
Zehrini içtim zifiri karanlığın,
İçimdeki sevgiyi büyüttüm
Yarınlara koşarken…

Nice yollardan geçtim,
Tuzaklar kurulmuş,
Bir yanında öfke,
Bir yanında kin,
Bir yanında kan…

Uyuya kalmışım yorgun bir devrin sabahında,
Korkunç bir düş görmüşüm,
Sonra uyanıp hayra yormuşum,
Hayra çıkmamış gördüğüm düş,
Şafaktan önce sönmüştü gökte yıldızlar,
Gökyüzü,
Kanayan yürek gibi hüzünlüydü.
Ve toprağa düşen tohum,
Uyandırılmayı bekliyordu,
Bir bahar yağmuruyla…