Yine doğdu ufuktan sabahın aydınlığı
Sen bir bahçeye konan ışığısın damlanın
Bir o kadar umutsun bir o kadar yaşamsın
Fırtınada kalbimde sönmeyen güneşimsin
Kızıl olur gün biterken gidişi ışıkların
Sonra aydınlanır geceye isleri karanlığın
Berrak bir renk olursun ay gibi yakamoza
Ruhuma parıldayan sönmeyen güneşimsin
Ver elini canana ulaşalım yıllara
Çağlasın şu ömrüme senin güzel gülüşün
Ne can ister ne yare sen yetersin cihana
Gözümde parıldayan sönmeyen güneşimsin
Kayıt Tarihi : 7.5.2009 17:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!