Yeryüzü daha parlak daha canlı
Yükselerek geliyor bölünüyor gök yüzü
Sıcaklığı ne ateş ne de kömür alevi
Dünyayı aydınlatıyor meşalesi.
Ve
Yavaş yavaş terk ediyor yerini
Birden mehtaplı geceler almış yerini
Doğarken kan gibi kırmızı,batarkende kırmızı
İnsan tutuluyor onu seyir ederkende.
Ve..
Ufuklardan doğmak için zaman beklerken
Mehtaplı geceler yaşanıyor o yokkende
Sabrı tükenip ufuklardan yükselirken
Aklıma her zaman sen geliyorsun sevgilim
Aşkıyın kalbimi aydınlattığı gibi....
Kayıt Tarihi : 21.3.2007 16:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!