Güneşimizi Toprak Çaldı Şiiri - Tunç Kuyucu

Bir güneşimiz vardı bizim!
Sımsıcaktı elleri,ay gibiydi yüreği,
Bir güneşimiz vardı bizim!
Sanki pamuktandı dizleri,
Çatılırdı bazen kaşları,
Yinede sevecen bakardı gözleri

Bir güneşimiz vardı bizim!
Damarımızda kanı,yüreğimizde aşkı,
Ne bilirdik ki toprak göz koyacak
Hiç ummadığımız bir anda,
Bedenini kefen saracak
Azrail sormadan çaldı kapımızı,
Güneşimiz tam tepedeyken,
Alıp gitti yarınımızı

Mevsim bahar dediler,
Meğer bahar zindana konulmuş
Biz ışıkları beklerken;
Geceler işe koyulmuş
Yıldızlarda mat duruyor şimdi
Ay nasıl da tutulmuş
Dedim ya dostlar
Güneşimizi toprak çaldı
Eller bir gün ağlarken;
Bizim yüreğimiz yandı
Bir umuttu oysa yarınlarımız,
Kırıldı,dağıldı yelkenimiz,
Gemimiz çok zamansız battı,
Yitirdik babamızı yitirdik
Kahrolası kara toprak,
Yarınımızı nasıl da çaldı

Söyle sevgili babacığım!
Şimdi dövünsek,ağlasak,haykırsak,
Çırpınıp da uzatsak,tutar mısın elimizi?
Bir bıçak saplasak bedenimize,
Kanatsak bağrımızı,
Dokunabilir misin 'baba' diye atan yüreğimize

Söyle!
Söyle baba
Söyle hiç uykunu böldük mü senin
Neden kalkmıyorsun yattığın yerden?
Kaç ay geçti aradan
Zilimiz çalmıyor,kapıda yoksun hiç,
Soframız zevk vermiyor sensiz
Oysa tuzu değil miydi aşımızın,
O bir damla gülüşün
Söyle!
Söyle nasıl bir yola gittin?
Yazık ki...
Yazık ki yokmuş dönüşün
Kimleri yaktı bilmem ama
Biz yaraladı ölüşün.

Bak!
Bak dudaklarım nasılda titriyor,
Sevgin bir şarkı olmuş
Sanki çıkıp gelecek gibisin,
Yoksa zamanlar mı durmuş?
Hiç veda bile etmedin
Demedin ben gidiyorum
Sizi size bırakıp,
Böyle zamansız göçüyorum
Demedin!
Demedin hiç yiğit babam!

Söyle!
Ne olur söyle...
Şimdi biz bu koca şehirde,
Belki yükselip belki de batacağız
Bilmem ne diyelim dostlar! ...
Güneşimizi toprak çaldı
Belki bedenimiz değil ama
Yüreğimiz acı yandı

Ne diyelim Allah böyle buyurdu
Babamız toprak olurken,
Ne danışıldı ne de soruldu
Rahat uyu,
Sen rahat uyu güzel babam
Toprağın bol,mekanın cennet olsun! ...

2000