Güneşimiz Sönmesin Şiiri - Kadir Tozlu

Güneş doğmuştu grubumuzda,
Sevgi pınarımız nasıl da çağlamıştı
Hatırlar mısın kızım?

Nasıl da şükürler etmiştim Allah’a,
Nasıl da haykırmıştım sevgimi sevgipınarımıza…
Hatırlar mısın kızım?

“Sizi çok seviyorum Kadir Babacım” demiştin.
İmrenmişlerdi Sevgipınarımızda…
Sevgi yağmurlarına tutulmuştun,
Hatırlar mısın kızım?

En kısa zamanda,
Daha uzun süre burada olacaktın…
Hatırlar mısın kızım?

Olamadın kızım,
Giderek söndü güneşimiz…
Ama umutlar,
Umutlar asla sönmedi…
Hep yaşadı…

“Bizleri bırakma babacım” demiştin…
Hiç bırakmadım kızım
Kalbimin en güzel yerini sana ayırdım
Hep dışlansam da,
Tek bir şiirime yorum alamazsam da,
Yorumlarım silinse de,
Nefretleri üzerime çeksem de,
Sevdiğim için,
Sevgin hep yaşadı kızım,
Hep yaşadı…
Ve giderek taştı…

Ve sen kızım,
Papatyalarımı ömür boyunca saklayacaktın…
Saklıyor musun kızım?

Bir Cuma günüydü,
Dönüşümde güneş doğmuştu sevgi pınarımıza.
Dualarım kabul olmuştu…
Şimdi yine Cuma günü,
Ve sevgi kapılarım ardına kadar açık
Seni bekliyor kızım

(03.11.2006)