Yorucu ve soğuk bir mesai akşamının ardından
görevini tamamlamış gece bekçisi sokak lambalarına,
uzun yolları kat edip diğerlerini aydınlatmak için penceremden giren güneşin ışığına,
tatil günü yataktan fırlamama neden
zili çalan sütçü amcaya, çiçeğe, ağaca,
elektrik teline konan kumruya ve zamansız öten horoza,
aşkına papatya sunmak için
kümesten kaçmayı göze alan afacan civcive,
gece yarısı seni rüyalarıma emanet eden
büyük aşkın sahibi kalbime,
sadece senin için söylenecek
“seni seviyorum” la başlayacak aşk sözcüklerine,
yarınlara da uyanmama sebep
dünyanın en güzel kadınına
aşkıma benim güneşime GÜNAYDIN.
Kayıt Tarihi : 1.1.2015 11:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Savaş Özkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/01/01/gunesime-gunaydin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!