Güneşime Gölge Ol! Şiiri - Lütuf Sözbir

Güneşime Gölge Ol!
Ben bir günebakanım
Dost!
Güneş nerde ise yüzüm oraya dönerim
Bu tenha yürek üşür güneşsiz kalınca...
Onunla çiçeklenir başımda tacım...
Kızınca güneş!
Cansuyum çekilecek damarlarımdan
Kasıp kavrulacakyapraklarım
Kuruyacak dalımda çiçeğim...
Bilirim bilmesine de yetmez ki bilmek!
Kavrulup yanmadan!
Eğilmemiş başım eğilmeden...
Hadi güneşime gölge ol dost!

Lütuf Sözbir(Lut)

2010 Almanya