Gözlerini görmeden gün doğduğuna inanamam,
Güneşin ışığını tenimde hissetsem bile.
Gökyüzü mavi değil, senin bakmadığın zamanlarda,
Bulutlar yalnızca gri, gözyaşlarımın iziyle ıslanmışcasına.
Senin gülüşün, sabahın en tatlı ezgisi,
Yanımda olmadığında, sessizliğin çaresizce yalvarışı.
Bakışlarım, kuşlarla dans ederken gökyüzünde,
Gözlerim seni arar, kaybolmuş bir gemi limanında.
Gözlerini görmeden gün doğduğuna inanamam,
Çünkü güzel yüzünle doğar güneş, yeniden var olur dünya.
Ve sensiz bir sabah, yalnızca beyaz bir perde,
Bir sonbahar yaprağı gibi düşer içime, yitirir rengini ve umudu.
Kayıt Tarihi : 3.5.2024 13:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!