Benim ufkumda doğan
Tek güneş sendin.
Kirpiklerimden süzülen ışığın,
Ansızın doluverdi kalbime.
Ve ben...
Bu ışıkla gördüm güzellikleri,
Ve bağrıma bastım tüm sevgileri.
Yolum bu ışıkla aydınlık,
Yönüm bu ışığaydı artık.
Sonsuz hayallerle doluydu dünyam
Umut ışığım,
Hiç sönmiyecek gibiydi gözlerimde
Mutluluğumun doruk noktasında
Hiç beklenmedik bir anda
Kayboluverdi ışığım
Umudum,
Sevincim, sevdiğim
Ve şimdi ben
Kaybolmuş karanlıklarda
Işığını arayan zavallı biçareyim.
Kayıt Tarihi : 20.4.2009 16:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hüzünler Çiçek Açtı Kitabımda
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!