Güneşim olmanı beklerken,
Rüzgar olup, yanan mum ışığımı da söndürdün.
Beni zifiri bir karanlığa terkettin.
Şimdi ne önümü görebiliyorum,
Ne de geriye gidebiliyorum.
Kayıt Tarihi : 20.1.2014 07:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
D.A:N.S.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!