Güneşim Ol Ey Can! Şiiri - Ahmet Pekiyi

Bir tek kadın sevdim şimdiye kadar.
Onu görüyorum her nereye baksam.
Vuslata ermeden dünya bana dar.
Bir damla kan olup, kalbine aksam

Söyle Gül derdimin dermanı nedir?
Hayat bulacağım eşsiz vatansın.
Yolunu gözledim bunca senedir.
Gözlerime ışık veren tek cansın.

Bize imrenmiş şu Güneş ve Dünya.
Bak sensiz hiçim ben, bensiz hiçsin sen.
Dünyada gördüğüm en güzel rüya.
Uğruna adandım ben ahh bilsen.

Sen diye atıyor bu kalbim tık tık.
Yokluğunda dirim koca bir zindan.
Sensiz asla nefes alamam artık
Ruhunda yaşarım hayatı her an.

Yüreğimsin ısıt beni her zaman.
İçime dokunmasın kahpe rüzgârlar.
Bağrımdaki ocak ol daima yan.
Erisin gönlüme üşüşen karlar.

Cemre ol düşüver de toprağıma.
Başlasın ömrümün sonsuz baharı.
Güneşim ol Ey Can doğ şafağıma.
Dağılsın gecemin bütün efkârı.