Güneşim Batıyor Şiiri - Halil Gülez

GÜNEŞİM BATIYOR

Ben bahara kalamam, güneş batıyor
Yaşanacak kaç baharım kaldı?
Ölmek kolay, zor olansa yaşamak
Ağdalı düşlerimin ömrü azaldı.

Başım uğulduyor, başım ellerimin arasında
Göz kapaklarım düşüyor yorgunluktan
Çingene pembesi güzelliğinde
Ayın şavkı vurdu gözlerine

Unutmak hoş değil, umut ve hayallerimi
Geri verebilir misin onları bana
Açlığımda besledim, doyurdum hayallerimi
Senden doyasıya
İki kaş arasında ölüm denen zalimlik.
Yaşamak varken ne diye doyasıya
Göçmen kuş sürüsü geçti başımdan
Belli aceleleri var yuvaya,
Zalimliğin gün batımıyla birleşti
İnan ki yokluğun, taa yüreğime erişti.
Duymaksa umut kırıntıları senden yana
Güneşi çevireyim üstüne doğsun
Aç kurtlar saldırıyor, üşüştü karabasanlar
Ölmek var ya ölmek,
İnan ki senin elinden olsun
Ben bahara kalamam güneşim batıyor
Ve yokluğunda ortalık toz duman.