Güneş tutulacak dediler,
Umursamadım.
Çünkü...
Düşlediğim dünyanın,
Güneşi sendin.
Bizim dünyamız aydınlık olacaktı.
Meğer yanılmışım,
Sabah uyandığımda,
Güneşim doğmamış,
Dünyam karanlıktı.
İşte o an sevgili,
Başıma yıkıldı dünyam.
Gittiğini anlamıştım.
Geçmişe daldım bir an,
Geldiğin günü anımsadım.
Çok sevdiğini söylemiştin bana.
Hatırlıyor musun?
Ne yeminler etmiştin.
Gitmeyecektin,
Yalnız bırakmayacaktın beni.
Kavline sadık kalmadın yar,
Gittin,
Bir başıma bıraktın,
Bir daha güneşi doğmayacak,
Kapkara bir dünyada
Bırakıp gittin.
(30 Mayıs 2003)
Hikmet YakışırKayıt Tarihi : 30.5.2003 12:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hikmet Yakışır](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/05/30/gunesim-8.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)