Güneşim Şiiri - Yusuf Toprak

Hayal mayal hatırlarımda beni,
Sabaha kadar ayağında salladığın günleri,
En ufak ağlasam hemen sallardın beşiği,
Acaba şu dünyada sen kadar düşünen varmıdır beni.

Küçüklüğümü anlatırken gözleri dolar,
Ne zaman gidecek olsam gurbete dayanamaz ağlar,
gelinceye kadar bağrına taş basar,
Eğer gelmesse,dayanamaz ölür analar.

Analarda peygamber sabrımı vardır nedi,
Yılaarca bıkmadan usanmadan bakmış,kim bakabilir?
Kim kalabilir günlerce uykusuz,kim onlar kadar sevebilir?
Sokaklarda,cami avlusunda büyümediysen eğer anan cennetliktir.

Öpersin seversin ananı,ya yaşlanınca,
Arkamda taşırım dersin,ya yatalak olunca,
Öf bile demem dersin,ya çok kızıp yavaşça vurunca,
Yaptıklarını anlarsın mezara kavuşunca,

Analar güneş gibidir yavruyu ısıtır,
Söyleyin bana ısınmayan varmıdır?
Analar sevilmeki baş üstünde tutulmalıdır,
sende say ananı,mekanın cennet olacaktır.

25-04-2011