Güneşim Şiiri - Kara Osman Nalbant

Meleğim, sakın bana
Ayın kaçı diye sorma
Güle gül vermediğim
Günleri sildim
Bana gül deme
Seni görmeden
Gülemem
Gel deme sakın
Yıldızın yanındayım
Bırakıp da gelemem
Haziranın beşinde
Bekle beni, uyuma
Şafak sökerken gelirim
Meleğim, çelik yeleğim
Her düşümde
Zühre gibi doğuyorsun
Tutup boğazından
Karanlığı boğuyorsun
Ne ben ne bir başkası
Bir güne sığdırabilir seni
Güneşim benim
Sen her gün doğuyorsun