Güneşim Şiiri - Nurcan Bingöl

Güneş batıyor orada işte tam arkanda
Son ışıklarını saçıyor geceye inat…
Yeniden doğacağım dercesine renkten renge bürünüyor
Büyülüyor ihtişamı ve yakıcılığıyla gözleri alıyor o batan güneş
İşte o güneşten bir parçasın Sen!
Tıpkı yüreğinin sıcaklığı, gülüşünün ışık saçışı,gözlerinin rengi
Sözlerinin hayata meydan okuyuşunda her biten güne inat…
Güneş gibi yeni günlere yeniden ışıl ışıl göz alıcı bir başkalıkla doğuyorsun
Katran karası yıldızsız gecelere inat…

Geceyi ardında bırakarak kendini dünyanın merkezinde buluyorsun
Bütün gezegenlerin etrafında döndüğü bilerek.
Ve o gezenleri küçümsemeden tüm dünyanın ışığı olduğunun farkında olarak
Hayata renkli bir bakış atıyorsun.
Güneşimsin dünyama ışık saçan, günümü aydılatan
Gözlerime doğan, tebessümüme yansıyan
İçimi ısıtan, yüreğimi yakıp kavuraN.
Buzlarımı eriten, beni sana muhtaç eden sensin güneşim…!