Güneşim Şiiri - Kadir Yetiker

Aşkım…
Bu gün yine sensiz seyrettim güneşin doğuşunu,
Kan kustum, ağladım.
Ama hiç düşünmedim batışını.

Bu sabahta sen siz uyandım
Ne o gül kokun,
Ne içimi ısıtan gülüşün vardı
Kocaman bir sessizliğe uyandım.
Sevgilim, bu gün yine yokluğuna ağladım.

Bu gün de çıktım balkona,
Ellerimle suladım beraber ektiğimiz karanfilleri,
Ve kumrular,
Seni sordum onlara,
Nedense yine sustular, konuşmadılar.kahroldum

Usulca oturup balkondaki yerimize,
Yine sensiz seyrettim doğuşunu güneşin.
Öyle canlı, öyle hayat doluydu ki,
Ansızın aklıma geldi gözlerin.

Bir tanem…
Bu güneş var ya bu güneş,
Gözlerin gibi parlak Sözler in gibi sıcak.
Bak doldu işte gözlerim,
Belikli yine beni ağlatacak.

Tomurcuğum,
Gönül bağının çiçeği.
Ay yüzlü gül boncuğum.
Merak ettim.
Sen mi güneşten aldın?
Güneş mi senden çaldı bu güzelliği