Güneşim Şiiri - Yavuz Selim Sabbah

Güneşim, tek çarem nerdesin
Ben kara gölge tutsağı.
Yüzüm solgun ve bitkin.
Heves dolu bir kursağım.

Altı üstü on yıl oldu,
Seni onunla göreli.
Beynimle birlik olup,
Seni kalbime gömelim

Üstüne anıları atıp,
Seni gizlice örteyim.
Kaç yıl oldu söyle gülüm,
Seni en son öpeli.

Şüpheli zanlı görüntüsü.
Sergilerde durur ruhum.
Yıllarca karaya hasret gibi.
Sana hasret bir Nuhum...