Yine sessiz ve belirsiz bir öğlen
Güneş tepede yakmıyor bile
Yılların sessizliği sanki üzerinde
Yine geçiyor amansız ve ince ince
Ömrüm takılmış sanki kızıllığına
Yakıyor şanımı ve umutlarımı
Kavuruyor içimde olan sılayı
Dövüyor sazımı sözümü bahtımı
Olsun, o benim güneşim benim
Hangi sabah doğmadı günüme
Hangi seher içimi ferahlatmadı ki
Hangi gece kendisini unutturdu sanki
Kâh umut güneşi oldu heybeme
Kâh acı ve sızı güneşi oldu sineme
Kâh incili boncuk oldu dileklerime
Kâh sırdaş yoldaş oldu bendenize
Kayıt Tarihi : 19.4.2023 10:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Her insanın bir güneşi vardır derler.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!