Tükettiğimiz kalın duvarlar içindeydi yavşak kucaklar
Sınır ötesi bir katliam altındaydık
Bunu bilen duvarların içindeki ölü yüzlerdi
Paketlenmiş bir geleceği taşıyorduk tren raylarına
İçinde ne olduğunu bilmeden yaşamak
Beynimi kemiriyordu
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
