Güneşi Vurdular,bir Karanfil Bırakamadım

Güneşi vurdular günbatımında
Tutsak edildi karanfiller
Özgürlük meydanında,
Zulmüne haykırıyorum
Nefesleri kin,nefesleri nefret kokan adamların.
Fidan,fidan
Yeşeren dalları okşuyor yüreğim
Saatin gongu vurdu yüreklere
Kemale erdi herşey,
Güneşin kanıyla sulandı sokaklar
Islandım her sokakta
Ay ve yıldızla kurundum.
Düşerken merdiven,merdiven insanlık
Nasıl da asildir Diyojen'in Feneri
Karanlığı delerken elleri.
Ölüm mavi bir melektir
Madimak'ın küllerinde,
Gene de yakamadılar özgürlüğü.
Güneşi vurdular günbatımında
Özgürlüğün ışığıyla yürüdüm sokaklarda
Ellerimde öksüz karanfillerim
Zulmün zehriyle kurudu.
DİREN YÜREĞİM.......DİREN...
Sevgi sudur;
Zalimler bilmez bunu
Esmaralda sevgi verdi Quasımado'ya
Bundandır Quasımado'nun tutsaklığı.
Sevgi berrak bir sudur,boyanmaz,
Nefesleri kin,nefesleri nefret kokan adamlar,
Bilmez bunu...
Güneşi vurdular günbatımında
Tüm duygularım parketti özgürlük meydanına
Bir karanfil bırakabilmek için,
BİR KARANFİL......BIRAKAMADIM...

Ahmet TIĞLI 14.7.2013 (Sevgi Merdivenlerti)