Guneşi Verin Bana Şiiri - Nezaket Toraman

Bu benmiyim
Tüm hücelerim seste
Tüm benliğim tutsak
Dehlizlerde kaybolmuş gibiyim.
Güneşi özledim ben
Güneşi verin bana.
Masalar avutmuyor artık.
Okuduğum kitaplar öğretmiyor.
Sevdanın kırıntısı yok.
Zaman zalim olmuş..
Gül solmuş artık ötmüyor bülbül.
Gecenin matemi hüzün dolu..
Çok yorgunum
Güneşi gösterin bana.
Sevgiler yok, sevda kayıp,aşklar tutsak.
Mutluluğa hasret gönül
Mehtap yetmiyor avutmaya
Hayatım gidiyor elden..
Şimdi büyük bir kentte..
Yakınlarım hep yabancı.
Kimse ısıtmıyor beni.
Bu şehir üzüyor artık.
Belki de toprak bekliyor
Son elveda demeden
Güneşi verin bana..