Güneşin uykudan uyandığı bir saate
Kaçıncı sokağı geceden sabaha emanet ettiğimi bilmiyordum.
Düşüne düşüne kaldırım taşı sayarken,
Karanlığın kollarında sabahın ışığına vardım.
Kendimi kimsesizlerin iskelesinde bulduğumda ise
Karşıyaka’nın taksicisine senin adresini sordum.
Uzun uzun baktı gözlerime,
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta