Ne zaman seni düşünsem
Yasemin kokusu sarar ortalığı
Öyle de dağılır ki hem
İnan ben de toparlayamam!
Sonra seni anımsatan
Bir şarkı salınır ihtişamıyla
Gözlerine tül yumuşaklığı çöker
Sessiz bir karanlık iner kuytularına
Kalbimin dili çözülür birden!
Anlatamam yine de seni
Balta girmemiş dağlar çıkar önüme
Susar bütün ağaçkakanlar!
Bir adı da yoktur sensizliğin
Say ki başıboş bir meltem ertesi
Bir balığın suda yaşadığını unutması belki
Ya da yağmurun bulutsuz yağması!
Sırasızdır seni özlemek
Zamanı bol bulan hovardalık da denebilir
Günün herhangi bir saati değil
Saniyenin kesirli bir anı da olabilir
O yüzün hangi hızla gelir geçer aklımdan
Sabrın ısırdığı kederlerden sonrası
Sanki ikiz bir kirazı elimde tutar gibi
Tutuşur iki dudak arası…
O nasıl hasretliktir
Yoksunluğa alışık dilenciden farksız
Isınmayı beceremeyen bir yatak
Ne zaman uyansam vakit gece yarısı
Ne zaman uyusam düşümde buz dansı!
Kaçıncı kış mevsimidir böyle üst üste
Göz ardı eder gibisin işte son güzü
Kapının ardında sürekli bir zemheri
Yüzün, güneşi unutmuş gökyüzü sanki!
24.12.2018
Kayıt Tarihi : 24.12.2018 15:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
