Güneşi Unutmuş Ayazlar Şiiri - Ozan Efe

güneşi unutmuş ayazlar
yakıyor bizi çatırdayıp
buz tuttu her yanımız
ayılar yılanlar ağaçlar
böcekler kış uykusunda

dalında donmuş kuşlar
düşlü bahar ılıklığında
çelene doluşmuşlar
gece saçaklarda sessiz
hep böyle korkusunda

sokakta kalmışlara
acımak yetmiyor
açmak gerek sıcak yerler
içimizde sevgi körelmeden
hemen şimdi vurgusunda

kar yağsaydı kırılırdı
ayazın beli beyazın eli
gelinlik örtüsü gibi serili
gönüllerimize yerleşirdi
hani sıcak sorgusunda

karlarda aklanır sevi
çocuklar dökülünce sokağa
dilimizde kahkaha keşke
yaşayabilseydik bu güzelliği
ayrılıkların burgusunda

270110-5denizli