Güneşi Söndürdüler Şiiri - Cihan Barış B ...

I.

Henüz vakit erken,
Anılardan çok,
Düşlerimiz var derken;
Ayrılık geldi çattı.

Anılar çürüyen bir üzüm salkımı,
Sen bırak aksın yaşın,
Büyük hüznüm, iki gözüm.

Kozasını terk eden kelebekleriz,
Mahkûmduk sevmeye,
Şimdi, özgürce ayrıldık ama
Süresi yollarda saklı…

II.

Şavkı sulara bıraktık,
Kalbi ve gözleri…
Kalpler sularda,
Gözlerimiz yollarda, manolyam.
Aşk
Ey yar,
Bizden uzaklarda.

İmkânsız göklerde uçtuk,
Menzillerimiz ayrı,
Menzillerimiz sonsuz.
Yerimiz, yurdumuz;
İmkânsız sevdamız.

III.

Savrulur rüzgârlar,
Güller solar.
Sen ayrılığın göğünde uçarsın.

Gözyaşı köpük köpük,
Dalga olmuş denizde.
Aşkımız denize dalga be manolya.

IV.

Dolunay,
Doğdu ay.
Çöktü karanlık,
Sarı sevdanın üstüne…
Açamayız be manolya,
/güneşi
Söndürdüler/