1 AĞUSTOS 2002 DİYARBAKIR KULP AYGÜN KÖYÜ
Güneşi görmeden ölmeyeceğiz
fosforlu nefret kaynıyor sarnıçlar
bunlar kuş ölüsü değil, insan
siyah dakikalarda oturup ağlayarak
tarihin her harfine dipnot düşüyorum
yaş olup bir babanın gözlerine düşüyorum
zembereğinden tutuluyor hayat
İzin ver hey ağam ben de gideyim
Ah çekip de arkam sıra ağlar var
Bakarım bakarım sılam görünmez
Aramızda yıkılası dağlar var
Coşkun sular gibi akıp durulma
Devamını Oku
Ah çekip de arkam sıra ağlar var
Bakarım bakarım sılam görünmez
Aramızda yıkılası dağlar var
Coşkun sular gibi akıp durulma
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta