1 AĞUSTOS 2002 DİYARBAKIR KULP AYGÜN KÖYÜ
Güneşi görmeden ölmeyeceğiz
fosforlu nefret kaynıyor sarnıçlar
bunlar kuş ölüsü değil, insan
siyah dakikalarda oturup ağlayarak
tarihin her harfine dipnot düşüyorum
yaş olup bir babanın gözlerine düşüyorum
zembereğinden tutuluyor hayat
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta