İki avuç duayla, dünya suya doyar.
Bu su kimini ihya eder, kimini boğar.
Suyla topraklar kanar, nebatat doyar
Rahmetin ardında, güneşi görürsün.
Öfke karaciğeri, keder akciğeri yer.
Üzüntüye mideni, strese kalbini ver.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta