Bir okyanus düşün,
ucsuz bucaksız.
İçinden ateş fışkıran yanan
Sınırsız bir ateş topu
Hayat için gerekli herşey
İçinde olan derya
Ve oradan kopuyor
bir parça
Binlerce ışık yılı yol alıyor
o anda.
Ana parçaya göre
çok daha küçük
Soğuyarak
kaya oluyor zamanla
Toprak,su ve hava
Üçü gelince bir araya
Önce bitkiler,
Sonra hayvanlar,
En son insanlar geliyor
Dünya ya
Bir anne şefkatiyle,
o gün bu gün
Isıtır,yedirir,içirir,aydınlatır
Bir of dediği görülmemiştir.
O güler yüzüyle,
O tatlı yüzüyle,
Her sabah bize gülümser.
Hayatın bütün renklerini,
Doğanın bütün ihtişamını,
Ona borçluyuz.
Kim bilir,
Daha nice sırlar onda gizli?
Kayıt Tarihi : 9.6.2019 17:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Hanifi Ekici](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/06/09/gunesi-gormiyorsunnn.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!