Kader mahkümuyum bu soğuk yerde
Gardiyan seslenir; filanca nerde
Ayşe, Fatma, Sevda hepsi bir yerde
Güneşi görmeye hasretim her gün
Biri gözyaşını içine atar
Birisi bıkmadan sadece bakar
Birisi de boşa kafayı takar
Güneşi görmeye hasretim her gün
Dertlerimiz ayrı sonucu benzer
Kimimiz oturur kimimiz gezer
Kimisi kalemle bir şeyler çizer
Güneşi görmeye hasretim her gün
Ziyaretçi gelir arada kafes
Boğaz düğümlenir zor çıkar nefes
Gelecek kaygısı taşıyor herkes
Güneşi görmeye hasretim her gün
Leyla’nın bebeği yaşına gelmiş
Babasını ancak rüyada görmüş
Hayat dolu gözler adeta sönmüş
Güneşi görmeye hasretim her gün
Koğuşta yatarım gözlerim donuk
Maziyi düşlerim ışıklar sönük
Kimimiz kalıcı kimimiz konuk
Güneşi görmeye hasretim her gün.
(15.07.2009. İst.)
Celal SevencanKayıt Tarihi : 12.11.2009 16:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Halen müdür olarak görev yaptığım İBB Kent Orkestrası Müdürlüğünde TSM şefimiz olan Sn. Atilla OVALI, davet üzerine kadın mahkümlara bir moral konseri vermek üzere Dernek sazendeleriyle birlikte Üsküdar Kapalı Ceza Ve Tutuk Evine giderler. Konser sonrası müdürlüğümüzde mesaiye gelince makamıma gelip ceza evinde konser öncesinde, esnasında ve sonrasında yaşadıklarını bana anlattı. Bana anlattıklarından çok etkilendim. Eve gidince gece gözüme uyku girmedi. Yatağımdan kalkarak oturma salonuna geldim. Kalemi ve ajandayı alarak yazmaya başladım. Kelimeler dilimden sanki akıyor gibi döküldü. Sonrasında bu şiir ortaya çıktı. (Allah cc. düşürmesin.) Şiiri yazdıktan iki gün sonra da THM formunda besteledim.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!