Güneşi doğmayan ömrüm Şiiri - Celal Işık

Ne bitmeyen bir gecedir,
Güneşi doğmayan ömrüm.
İçimde derin acıdır,
Durmadan kanayan ömrüm.
Günleri tükenen ömrüm.

Belaları sardı başa,
Yaktı beni kor ateşe,
Şu gençliğim gitti boşa,
Su gibi harcanan ömrüm.
Pınarı kuruyan ömrüm.

Dünyada sevgi yalanmış,
Aşk dediğin bir talanmış,
Ayaz vurmuş bağım yanmış,,
Baharı çalınan ömrüm.
Yeşil bağı solan ömrüm.

Yarenim yoldaşım gitti,
Doğacak güneşim battı,
İncitti beni ağlattı,
Uğrun ,uğrun yanan ömrüm.
Yanıp,yanıp sönen ömrüm

Celal kendine yar ol, gel,
Sana yar olmaz imiş el,
Ah bunu bileydim evvel,
El için adanan ömrüm,
Vefasıza yanan ömrüm.