Güneşi Çağır Şiiri - Ramazan Tuğrul Oğulata

Yalan dünya kandırmasın seni,
Üç günlük hayatı zehir etme kendine,
Dostluk, kardeşlik varken, küslük kime,
Sen de gideceksin işte, bu kavga niye…
Paylaşamadığın ne ola ki dünyada,
Bu dünya herkesin, herkes misafir,
Dünya malı dünyada, var mı ötesi,
Neyin kavgası bu aranızda sürekli…
Her şey yalan, öte dünya gerçek olan,
Dünya oyunlarına kanma boşuna,
Kırma başka kalpleri gereksiz yere,
Hak yiyip, haksızlık yapma kimseye,
Götürdüğün bir şey yok yanında nasılsa…
Keyfine bak, dert etme hayatı kimseye,
Gülümse dünyaya, bir yol aç kendine,
Enerjini yay, kenetle insanları birbirine,
Umutlar yeşert, bir çınar ol çevrende,
Derinlere insin köklerin, kuvvetli olsun,
Dalları örtsün, kucaklasın tüm insanları,
Gölgesinde halaylar çekilsin kol kola,
Kardeşlik türküleri söylensin neşeyle…
Bir ıslık çal karanlığa duysun seni tüm dünya,
Bir ateş yak canlı mı canlı, uzaklaştır karanlığı,
Olmadı Güneşi çağır, aydınlatsın, ısıtsın her yeri…
Aynı kaptan yensin yemekler, içilsin sular,
Paylaşmayı öğrensin kardeşim diyenler,
Sevgiyle bakabilsin kardeş yürekleri,
Dostluk elini uzatsın herkes birbirine,
Beraber halaylar çekilsin, horonlar tepilsin,
Kardeşlik türküleri yankılansın karşı dağlara,
Duyan görmeyen kalmasın dostluk mesajını,
Güzel bir dünya için örnek alsın herkes seni…