Güneşi bilmem ama karanlık yakındır bize

Yıkıldım bittim ama artık neye yarar
Bu gözler ansızın hep seni arar
Yalnızlığın melodisi bu yürekte çalar
Güneşi bilmem ama karanlık yakındır bize

Bir adam düşünün, hep kaybeden
Aynaya baktıgında kendinden iğrenen
Sonra sesiz sesiz kendine söylenen
Güneşi bilmem ama karanlık yakındır bize

Hasretmiş bilemedim bitirdi beni ağır ağır
Bir seslen garibe dostum birde sen çağır
Elbet bir gün deli gönül özğürlüğe varır
Güneşi bilmem ama karanlık yakındır bize