Güneşi Astım. Şiiri - Süheyl Türkoğlu

Süheyl Türkoğlu

Süheyl Türkoğlu

1953

ŞİİR

9

TAKİPÇİ

Güneşi Astım.

Güneşi astım
Yükseklere,
Vurdum sapan taşıyla
Düştü denize.

Yıldızları topladım
Döktüm yeryüzüne
Işıldayan gecede
Kendimi bulamadım.

Ağlayan bulutlarla
Çiçekleri suladım,
Güzellikler içinde
Mutluluğu aradım.

Sarıp sarmaladım
Fırtınaları
Yalanım oldu aşk
Yaşayamadım.

Süheyl Türkoğlu
Kayıt Tarihi : 2.11.2005 01:17:00

Şiiri Değerlendir

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Hadi Gezgin

elimizde olsa bir çok değişiklik yapardık belki evrende iyi ki elimizden gelmiyor zira yatıklarımızı kısa zaman sonra beğemiyoruz,düşünelim bir an tüm yeşillikler kırmızı olsa ne çok kavet sarardı ker yanımızı.

şiirin şairine saygımla.

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Ozan Ali Aydın

ÇOK GÜZEL BİR ŞİİR OKUDUM KALEMİNİZDEN DEĞERLİ DOST KUTLARIM

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Cevat Çeştepe

Güneş ve yıldızlar gökyüzünde olmazsa .., yeryüzünde mutluluk da olmaz...
kaleminize sağlık sayın Süheyl Türkoğlu...

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Canan Akpınar

Ne güneş ısıtmış ne yıldızlar aydınlatmış yüreği... hangi aşka kanat vurduysa hepsi uçurum olmuş hepsi boşluk...
kutlarım kaleminizi...

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Canan Ereren

Sn:Türkoğlu net bir anlatım,çoşkulu ve içten dizeler, kutluyorum sizi.Saygımla

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (5)

Süheyl Türkoğlu