güneşe yürüyoruz
avuçlarımızda kor alevler
hançer bakışlı
keskin gözlerimizle
güneşe yürüyoruz başlarımız dik.
Yüreklerimizde ağıtlarımız
damla damla içiyoruz
kaderin yoğurduğu türküleri
ve yürüyoruz kızıl akşamları
doğuran sabahlara.
Çatlamış topraklar içiyor kanımızı
kurak yazlardan usanmış tenimizle
sararmış yapraklar gibi
düşüyoruz toprağa.
Güneşe yürüyoruz başlarımız dik
Yağmurlara hasret
buğday tenimiz.
Kızgın yazlarla konuşuyor
ağıtlar yakıyoruz
türkülerde buluyoruz kendimizi
Ninniler anlatıyor töremizi.
Gecelerde gizlenmiş öfkemiz
Acılarımız dalga dalga büyümüş
aklımız
dinlemez olmuş yüreğimizi.
Biz
güneşin doğurduğu erleriz
Yumruklarımız top
kollarımız kelepçe
bedenlerimizde savaştı
gündüzle gece.
gözyaşlarımız söndürdü
bağrımızdaki ateşi
Güneşe yürüyoruz başlarımız dik
Ellerimiz yanıyor
kızıl alevlerde
Acısına
'gül' diyoruz
Ne savaşlar gördü gözlerimiz
Kaç civanı toprağa eledi
Şu kınaya susamış ellerimiz
Güneşe yürüyoruz başlarımız dik
Şevki AtikKayıt Tarihi : 16.9.2007 01:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şevki Atik](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/09/16/gunese-yuruyoruz.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)