Güneşe uzanan merdivenler,
Aşık bir çocuk başında bekler.
Gitme çocuk ona, öleceksin,
Kimi bu kadar sevdinde biteceksin.
Kanıyorsa durur elbet yaraların,
Yürüme artık yırtılmış ayakkabıların.
Başı tütmüşse içindeki dağların,
Olgunlaşmıştır mazideki bağların.
Aşkı rüyasında görse kaçardı,
O uyanıkken mi gururunu sattı?
Ayağını son basamağa attı,
Ruhu sevdiği anılarında kaldı.
Hangi ellerde şimdi o çok sevdiğin eşin?
Sözleri, çocuğu eritmekteydi güneşin.
Gitme çocuk ona, öleceksin,
Kimi bu kadar sevdinde biteceksin.
Kayıt Tarihi : 15.7.2018 13:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mertcan Demirel](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/07/15/gunese-uzanan-merdivenler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!