Güneşe tutunan gün gibi Şiiri - Arin Roni

uzak diyarlardan kimsenin geçmediği yollardan geçip geldim sana
gözlerin duruyordu yorgun akşamlarımın alnında ve dudakların bana ruh veren
sesin her şey oluyordu başlarken yıkımlar şehirlerde
seni doğuruyordu güneş hayata armağan veren,kimsenin bilmediği bir şeysin sen,benim bildiğim!

bakma öyle seni unutmuşum gibi
kendimi yakıyordum arsızca seni unutmamak için
yaralarımın sebebi sen,kavgalarımın sebebi sen,bilmezsin seni ne kadar sevdiğimi
bir ömür düşlüyorum sevgilim,gözlerinde başlayan ve yüreğimizde son bulan!

uzak dediğin nedir ki teninden ayrı düşmüşsem
göremiyorsam hayalimde yüzünü.ve dokunamıyorsam sana
sesin kesilmişse sabahlarımdan,akşamlar hüzünlü geçiyorsa,ben kederli kalıyorsam
bil ki o zaman bitmiş her şey,seni doğuran güneş batmış,anneler susmuştur aşktan yana! şimdilik hoşça kal sevgilim!