Güneşe Sitem Şiiri - Bekir Uğurlu

Başını kaldırıp tepeler ardından doğar doğmaz,
Bakma öyle yüzüme alaycı tavırlarla.
Artık bu gönül sana asla ve asla kanmaz
Ne kadar yaksan da nafile,özündeki harla.

Unuttun mu,daha dün sımsıkı avucumdaydın
Şimdi kızılcık tepelere yüzümün rengini yaydın.
Canımın alnında parlarken hep içime dolardın,
Uçup gelmezdi sana, onca yanık çağırmasaydın.

Doğma bir daha güneş, şimdi düşmanım sana.
Sen geceni kovala, bırak kasvetimle beni bana.
Karşıma bir daha çıkma, konup bir afetin saçlarına;
Belkilerimi yitirdim,umutsuzum artık yarına.

Oysa ne denli bir aşkla seni onda sevmiştim,
Senin ışığınla onun her yerinde gezmiştim,
Karamsar gördükçe onu, sana sitem etmiştim
Ona ölüm değdi, sen battın,ben zaten bitmiştim.

Sen de yanlış anladın, ha bire bana güldün,
Her tatlı sözünde onun, sen daha daha gül' dün
Sanki biliyordun o günü, onunla birlikte söndün,
O öldü, ben öldüm,,onunla sen de öldün..