Sen daha yere düşmemiş yağmur damlası nasıl düştün bu gönle ki ;dışı elmas ,içi kömür karası
İnci tanelerinden saçları örülmüş bir buğday başağısın seni gören der;tabiatın anası
Beni sen de öldür dedin ‘gücüm yetmez tek düşmanım sen değilsin yok edemem seni var eden yağmuru ,bulutu …
Ey !ateş yakamayan çakmak taşı hadi tutuştur yok et yapabilirsen bu aşkı
Lakin zor yok edemezsin, sevgilisi güneş ona Gülümser gülümsemez tüm ovaları altın rengi yapan bu cennet tohumu belasını
Ağaca konan bülbülller , kuşlar tüm halıkel alemin için abı hayat suyusun.
Kanma yağmura inci tanem ! Çok sevdim der sarar seni çürütür ;aşık olma güneşe yakar seni başağını öne eğdirir.
Yağmurlar içinden ıslandım geldim
Bir kuru değneye yaslandım geldim
Sıcacık çorbana muhtacım inan
Ölümlerden geçtim uslandım geldim
Üşüdü ellerim üşüdü kalbim
Devamını Oku
Bir kuru değneye yaslandım geldim
Sıcacık çorbana muhtacım inan
Ölümlerden geçtim uslandım geldim
Üşüdü ellerim üşüdü kalbim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta