Biliyorum,
Bir Güneş misali,
Hep karşımda duracaksın,
İçimi ısıtacaksın.
Sana ne kadar yaklaşsamda,
Hep uzak olacaksın.
Ne acıdırki,
Ben de Dünya misali,
Dönüp dururken etrafında,
Sende bana bakıp duracak,
ve en az,
En az benim kadar yanacaksın.
Aslında sende,
Sende isterdin sarılmak,
Doyasıya kucaklamak,
Bana yaklaşmak,
vede yaklaştıkca,
Bana,
Yanacak,
Yokolacak olmasaydım.
Kayıt Tarihi : 20.11.2012 16:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Erhan Acar](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/11/20/gunese-serenat.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!